Ik liep een intraforaminale herina L4-L5 op bij het deadliften...

In januari 2017 liep ik een intraforaminale hernia L4-L5 op bij het deadliften, hoewel ik die specifieke oefening reeds een duizendtal keer had gedaan. Al snel ging het bergaf. De zenuw in m'n rug werd geprikkeld, wat betekende dat ik voortdurend pijn had, zelfs in rusttoestand. Gelukkig was de zenuw niet beschadigd maar van sporten was er plots geen sprak meer. Het was al lastig om mijn sokken aan te doen of m'n schoenveters te knopen.

Na een jaar van (een 40-tal) intensieve kine-sessies en maar liefst 2 behandelingen met cortisone, dat via injecties in m'n rug werd aangebracht, leek niets me te helpen. Toen ik me bijna had neergelegd bij een leven van voortdurende pijn, kreeg ik via mijn werk te horen over de McKenzie-therapie.

Na wat opzoekingswerk besloot ik een afspraak te maken bij Lieve Moyaert, ik had toch niets te verliezen. Na een eerste afspraak leek ze vrij zeker van haar stuk: binnen enkele sessies had ze me weer aan het sporten. Met een beetje argwaan maar hernieuwde moed, zette ik m'n tanden in de dagelijkse thuisoefeningen, die ze me had voorgeschreven. Tot mijn grote verwondering leken mijn klachten na de eerste week al af te nemen. Sessie na sessie werden m'n oefeningen aangepast volgens de vooruitgang, die ik boekte. Na 5 weken stond ik opnieuw in de fitness, iets waarvan ik dacht dat nooit nog te kunnen doen. Mijn levenskwaliteit steeg opnieuw naar het punt, waarop ik pijnvrij dingen kon doen, die me anderhalf jaar lang niet waren gelukt. Na 9 sessies bij Lieve kan ik zeggen dat ik stilaan weer m'n oude fitness-niveau benader. Hiervoor ben ik haar heel dankbaar. Ik kan namelijk weer genieten van sport en van het leven in het algemeen.