Na 2 consulten was de pijn beter

Ik ben Daphny en ik ben 30 jaar. In 2016 werd ik gezegend met een tweelingzwangerschap. Een zwangerschap die zeer moeizaam verliep en al vroeg lag ik te bed. Vanaf 20 weken moest ik al rust nemen en van 30 tot 35 weken heb ik in het ziekenhuis plat moeten liggen. De baby's werden geboren en de rush kwam er. Veel rusten kwam niet aan de orde en de postnatale kinesitherapie al zeker niet.
 
Enkele maanden na de geboorte kreeg ik pijn in mijn rechterheup. Een pijn die eens opkwam, bleef ook na verloop van tijd hangen en werd een dagelijkse last. Na 3 verschillende artsen te hebben geconsulteerd, kwam het verdict: een operatie. Na veel wikken en wegen, heb ik beslist dit te laten doen. Niet evident met 2 baby's van een paar maanden oud maar uiteindelijk kon ik niet verder. De operatie was goed verlopen maar de revalidatie ging heel moeizaam. Het werd me allemaal te veel en de pijn bleef ook zoals voorheen. Ik kon fysiek niet wat iemand van mijn leeftijd kon. Ik was gefrustreerd, moedeloos, kwaad en vooral verdrietig dat dit op mijn pad kwam. We gingen verder en bleven verder doen. Ik werd van de ene dokter naar de andere gestuurd. De arts van de heup zei dan plots dat er geen probleem meer was met mijn heup want hij had ze anatomisch perfect gemaakt. Het kan niet meer die heup zijn maar mijn bekken.
 
De fysiotherapeut in het ene ziekenhuis ging niets doen want ja, het ging wel beter worden met wat medicatie (lees: zware pijnstillers en ontstekingsremmers). Na een consultatie in een ander ziekenhuis kreeg ik infiltraties en uiteindelijk een denervatie. Eindelijk pijnvrij en ik kreeg terug kracht. Kracht om te sporten, te bewegen en verder te gaan met alles wat zolang stil stond door mijn dagelijkse pijn. Het was voorbij, oef. Tot ik weer dagelijks wakker werd met pijn in mijn rechterheup. Gaan we terug opnieuw verder met wat er allemaal al is gebeurd of maken we er een nieuw hoofdstuk van? Nog een keer...
 
Ik ging bij een nieuwe osteopaat en ik kreeg het advies om iemand te zoeken die los stond van mijn traject ervoor. Na wat Google - speurwerk, kwam ik bij Lieve uit. Zou dit dan eindelijk de oplossing bieden? Opnieuw trok ik moedeloos, gefrustreerd en verdrietig naar Lieve. Het eerste gesprek was zeer positief. Ze luisterde naar me, deed haar onderzoek en bracht haar idee van wat er loos was over. Ik wou hiermee zeker verder: baadt het niet, schaadt het niet en uiteindelijk liep ik al jaren naar verschillende dokters. Lieve keek verder dan enkel de pijn die ik had. Na 2 sessies was ik zo opgelucht. De pijn was minder en als die er was kon ik ze oplossen met de oefeningen die Lieve me gaf. Ik kon wel huilen van opluchting. Jaren heb ik veel geld (en vooral tijd en energie) uitgegeven aan doktersbezoeken, medicatie, kinesitherapie met uiteindelijk steeds terug pijn. Al snel werd duidelijk waar het probleem zat. Ik kreeg oefeningen mee en ging wekelijks langs. Na enkele keren ging ik tweewekelijks naar de praktijk.
 
Ondertussen heeft Lieve me 'los gelaten'. Ik kan mijn pijn zelf onder controle krijgen. Nooit gedacht dat dit me ging lukken. Ik ben al een tweetal maand niet meer bij Lieve geweest maar ik kan gewoon mijn leven leiden zoals ik het wil. Ik doe E - fit, spinning en cross nu het hele huis rond. Overdag geef ik les en loop ik de trappen op en af zonder een kick. Heb ik dan toch eens pijn? Dan doe ik wat Lieve me geleerd heeft. Dank je wel, Lieve. Je gaf me Terug Controle en levenskwaliteit. Door de pijn was dit beide ver te zoeken.
Voor het eerst in mijn leven kan ik het tempo volgen van alles wat belangrijk is voor mij.
 
Super vele groetjes!
En nog keer bedankt!